SABORES DE OTIERI

In Otieri sa natura e s’òmine ant fatu a manera chi sos produtos tìpicos siant genuinos e apant galu oe caraterìsticas de tipitzidade e calidade

Iscoberi sos sabores antigos de sa Sardigna autèntica.

Su pòddine: Su pane fine de Otieri

Connotu fintzas foras de Sardigna comente “Spianata di Ozieri”, est unu pane antigu meda, chi est lòmpidu fintzas a nois sena cambiare. Non podet mancare mai subra sas bancas de Logudoro, in sas dies normales e in sa dies de festa e est impreadu meda in su traballu de massajos, pastores e artesanos, ca su nuscu e su sabores suos abbarrant bonos pro dies e dies. Fintzas oe, in sos furros modernos de pane benit fatu cun abba, sale, fermentarzu e sa mezus sìmula de trigu.

Est una zenia de pane chi andat bene a acumpagnare supa, minestra, insalada, peta, late o gioddu.

Adatu pro leare unu mossu a sa lestra, cun sas pupias de sartitza o de casu, est impitadu fintzas pro tazeri in ue si bi ponet sa peta arrustu. Podet èssere impreadu pro ammaniare piatos traditzionales  comente su pane a fitas o sa supa de fenuju.

Unu casu antigu de Otieri: Sa greviera

Sa presèntzia in su sartu de Otieri de pàsculos at favorèssidu in sos sèculos s’allevamentu de bestiàmene a pàssiu.

In su perìodu de su Regnu Piemontesu a Otieri ant batidu boinos de ratza Bruno-Alpina e est istada favorèssida sa produtzione de casu bàchinu tipu “greviere montana”. 

Su batèriu propiònicu chi determinat sas istampigheddas caraterìsticas de custu tipu de casu est galu presente in su sartu de Otieri. 

Ismentigadu pro deghènnios, como sunt chirchede de lu promòvere che a produtu de nitzu, cun una resessida chi dat coràgiu.

Pro more de sas caraterìsticas de su late, sa greviera est unu casu meda chircadu e pro su sabore tìpicu agradat giòvanu e istajonadu, fintzas pro cundire sos primos piatos.

A pustis de unu progetu de chirca est istadu insertadu in s’elencu de su casu tìpicu italianu. Intre sas àteras zenias de casu agradant fintzas su casu de berbeghe de istajonaduras diferentes, che su Romanu, in sos caseifìtzios mannos, e sas paneddas, casu friscu de late bàchinu.

Sos durches de Otieri: sos suspiros famados e sas copuletas delicadas

Sos durches de Otieri agradant e sunt chircados dae zente meda. Prus che totu sos suspiros, bon bon de impastu de mèndula, mele, limone, cun una cobertura de braniza fine e sunt imboligados in pabilu coloradu. Sunt difusos in Sardigna e distribuidos foras de s’Ìsula.

Unu mentovu si meressint fintzas sas copuletas. Unu fagotu de pasta fine prenu de mèndula, mele e pasta pesada, insaborida cun limone, cun una cobertura de braniza bianca. Ùnica e sena paris, sa copuleta cheret mandigada apena fata. S’esperièntzia assacarrat s’òmine de gustos e atzendet sensatziones, favorende s’ammentu de una tziviltade, sa de Otieri, dae millènnios, punnada a sa chirca de sa bellesa. 

Àteros durches de sa traditzione sarda podent èssere assazados in Otieri, torrende a iscobèrrere sabores antigos e genuinos: casadinas, telicas, papassinos, seadas, origlietas, catas e una variante ispeciale de biscotos sardos “savoiardos”.

Sos piatos tìpicos

Intre sos piatos tìpicos de sa coghina otieresa non podent mancare sos famados macarrones de ùngia, cundidos cun sa bagna de peta, lèpere o porcrabu, su pane a fitas, sos angelotos (zenia de culunzones de regotu e beda), sa fae cun lardu, sa fae cun gioddu, su tataliu e sa peta de porcheddu e de anzone arrustu.  Fintzas sos legùmenes produidos in sos ortos in s’adde sun agradessidos meda: fae, càule, milinzana, birdura e sa tìpica chibudda de Otieri. Sunt difusos fintzas sos piatos cun sos produtos naturales de sa terra, mescamente isparau e fenuju areste (fenujeddu).

Binos autòctonos de sos montijos de Otieri

Sos binos de sa zona de Otieri sunt produtos cun vides tìpicas, piantadas in sos montijos e sunt consumados in sas cantinas e in sas sedes de sos grèmios, in sos tirighinos de su tzentru. Como sunt chirchende de avalorare sas vides autòctonas, mescamente “Alvarega” (a pustis de unu progetu de chirca, assentadu in su 2018 in su registru de su Ministèriu de s’Agricoltura intre sos binos autòctonos sardos), “Redagliadu” e “Muristellu”. Sa traditzione enològica antiga est testimoniada dae sos vasos askòides de època nuragica chi nche sunt remunidos in su museu e dae sos topònimos in sos montijos, comente “Vigne”, Monte Ini” etz. Sinnale chi fintzas a sos primos annos de su ‘900 sas binzas fiant in totus sos montijos.

Pro chircare de avalorare sa cultura e sa produtzione enològica, dae prus o mancu vint’annos, in Otieri s’ammaniat, s’ùrtimu sàpadu de santandria, sa note bianca de “Su Trinta ‘e santandria”.

S’ammentu de cando s’ipuntaiat su binu nou, diventat unu grandu eventu chi interessat totu su tzentru istòricu, cun sas cantinas abertas, chi cumbidant sos binos noos e piatos de sa traditzione, mùsica cun cantadores e coros itinerantes, cun vìsitas in sos palatos istòtricos, butegas abertas fintzas a tardu e mustras temàticas.

Scroll to Top
Scroll to Top